Ouders
Deze verzamelpagina geeft toegang tot pagina's met informatie die interessant zijn voor ouders.
Deze verzamelpagina geeft toegang tot pagina's met informatie die interessant zijn voor ouders.
Interseksefobie wordt gekenmerkt door een afwijzende houding en negatieve gevoelens ten opzichte van intersekse en intersekse mensen. Interseksefobie uit zich als minachting, vooringenomenheid, afkeer, haat of antipathie. Dit kan leiden tot interseksediscriminatie: het uitsluiten, beledigen, of anders behandelen van intersekse mensen. In dit artikel worden voorbeelden gegeven van interseksefobie en interseksediscriminatie.
Dit artikel begint met een theoretische onderbouwing van de vraag waarom intersekse mensen niet zichtbaar zijn in de maatschappij en daarna wordt ingegaan op de vraag wat een coming-out nu nog in de weg staat.
Het Europees Parlement heeft in 2019 een belangrijke resolutie over intersekse aangenomen.
In deze door Movisie en NNID geschreven handreiking leest u meer over intersekse en wat u als professional kunt doen. Dit is een bijgewerkte versie van de Handreiking die in oktober 2016 is gepubliceerd door Movisie.
Vrouwelijke topsporters met een androgeenniveau dat in het mannelijk bereik ligt, worden door sportbonden verplicht een medische behandeling te ondergaan voordat zij weer mogen meedoen aan de vrouwencompetitie. Inmiddels ligt deze eis onder vuur. Dat artsen die betrokken zijn bij de gendertest zich ook bemoeien met de medische behandeling van de sportvrouwen, is een bijkomend probleem.
Hulpverlenende organisaties weten vaak niet wat hoe ze moeten omgaan met seksediversiteit. Op deze pagina lees je wat je kunt doen als je hulp zoekt bij problemen die direct of indirect verband houden met seksediversiteit.
De Raad van Europa heeft zich met twee resoluties en een rapport van de Commissaris voor de Mensenrechten duidelijk uitgesproken voor de bescherming van de rechten van intersekse personen.
De Nederlandse overheid heeft bij beoordelingen in het kader van CEDAW, CESCR, UPR, en CaT aanbevelingen ontvangen over de situatie van intersekse personen. Maar werkt dat? Waarom mag de Verenigde Naties de Nederlandse overheid de les lezen en hoe gaat dat dan?
Vaak wordt aangenomen dat weinig of geen data beschikbaar is over de sociale gevolgen van intersekse. Maar in medische publicaties wordt dergelijke informatie toch regelmatig gepubliceerd.